Mendiara Ornat, Pilar.
Año de nacimiento del informante: 1934
Idioma de la entrevista: Ansotano
"Vispra de día de Reyes as mocetas y os mocet, todos estábamos ya locos de contens d' a ver qué nos itaban en os balcons. Nos deciban os padres que teníamos que dejá os zapatos –nos dejan allí as cosas– y algo d'ordio, trigo, o que nos parexiera pa que comieran os camellos. Y así lo febamos. Y estábamos toda la noche con o pensamiento metiu que plegara el día d'antis, preguntando a ver si ellos oíban a os reyes (…) Decían qu'ellos que sí, qu'ellos los oiban. Y sin embargo nosotros no los oíamos nunca. "Que veniban por Navarra, que veniban por O Concello… que después s'en iban t'A Canal de Berdún, que teneban que fé o recorrido y que teneban que treballar muito aquella noche pa plegá a tos os puestos". Y al día siguiente, pues cuando nos levantábamos, locos perdíus. Con o que nos eban dejau yéramos felices. Nos dejaban algún guirlache, pansas, figos, a lo mejor pues una moña también, una camioneta pa os críos, algún carré con o burro, y algún caballé, alguna coseta así. Después ya plegaron mejors chuguetes pues que veniban de zaga. Bi'staba tranvías, bi'staba cocinillas, bi'staba muitas cosas ya. Pero que nosotros, con aquello, estábamos to'l día chugando y éramos felices. No necesitábamos más."