Coarasa López, María.
Año de nacimiento del informante: 1925
Idioma de la entrevista: Cheso
"Que fébamos trastadas todas las que podébanos cuando no yeran los mestros (…) Ibamos más respeto, pero como s'en isen, que faltasen, s'en isen de la vista, l'uno le tiraba con lo lápiz, l'otro con la goma, l'otro… En que oyebas la puerta, tos corriendo a posarte pa que no… ¡Bueeeno, sí! Muito. Entonces yera distinto. Ibamos los jueves, íbamos pa ir de paseo, ta Lo Torrullón. Muitas veces… Y allí nos feban escribir… esto, estas… ya lo te diré… esto de redacción, ejercicios de redacción, porque ¿no ez estau allí nunca en Lo Torrullón? N'una explanada muy maja que, ahora, no sé si se puede puyar, porque una vez probemos con Paquita Zapatero y ye to pleno d'aliagas lo camino. Digo: "!Vaya chica, que nos imos a punchar muito. No puyamos!" Pero ye una explanada, alto del todo, muy majo. Yera. Y allí nos posábamos y tenébamos que fer ejercicios de redacción de todo lo que se veyeba: qué rió baixaba por lo cauce tal, que la serrería, que lo lugar yera en tal sitio… alrededor d'a montaña que se veyeba Peña Forca… O sea, una redación de lo que veyébamos a la vista… Sss. Bueno, te pasabas… lo rato que escribibas muy callaus, pero después, bueeenooo. A lo mejor diciba la maestra: "!Quiero veros todos en fila. Bajaros todos detrás, uno q'otro!" Mueno… L'uno s'arrenpuxaba, l'otro: "paso antis que tú", l'otro: "que yes más torpe…" Cada uno… Bua… Plegabas ta baixo… Y cuando no callebas, porque yera entonces yera muy limpio todo aquello yerba. No bi-eba'llagas ni nada. Y como ye tan pendiente… com'uno arrepuxase a l'otro, ya yera dando vueltas hasta lo campo."