Balenga Loscertales, Chulio.
Año de nacimiento del informante: 1936
Idioma de la entrevista: Aragonés
"Pues de San Úrbez yo sé que yera… Dicen os ditos… yo lo he leiu bel poqué pero tampoco te puedo icir claro, que yera de pastor en Casa Otal d'Ola. Eh. Aquí en Ola. ¿Ya sabes dónde está Ola? Bueno. Que yera de pastor allí en Casa Otal d'Ola. Y que se chitó la siesta debaixo d'una carrasca y as güellas, al punto segar, as güellas por os campos t'alante. Y dice que plegó o mayordomo de Casa… –Casa Otal d'Ola yera una casa muy gran–. Y dice que plegó: "!Oye, chico, por qué esto, por qué l'otro, por qué más aquí!" Y dice que se habían comió toda la yerba y no habían tocau ni una, ni un siñal de grano ni nada. Y por un foracho d'a nariz l'entraba una avrispa, y por l'otro le saliba l'otra. Y se quitó as albarcas. Ice que va coger as abarcas, y que no las podía levantar o mayordomo. "¿Pués que pasa aquí, qué pasa aquí?" No le podeba levantar as albarcas d'o suelo. "¿Pues qué pasa aquí, qué pasa aquí?" Y no le podeba levantar as albarcas. "Pues esto (…) ¿qué pasa aquí?" Y antonces dice que se despertó (San Úrbez). "!Qué fas astí!" Dice: "!Coño, que tienes o ganau…!" Dice:"¿El ganau. Pero ha hecho daño?" –Dice que dijo–"¿Ha feito daño?" "No, no, s'han comiu a hierba pero as brancas no". Dice: "Pues no te preocupes por eso". Y le salía una brispa por aquí, le salía por aquí, y le salía por l'otro lau". Y as albarcas diciban que las tenían aún Casa Otal d'Ola. Que dice que las tuvon que rancar a picar. Fíjate, eh (…) encima de la tierra. Y las tuvieron que rancar a picar, y aún picando dice que no se les clavaba a jada –Chulio ríe–. Yo eso he sentiu decir. No sé si será verdá u mentira, u será bel bulo. Eso he sentido."